Op avontuur

Na een hele fijne zomervakantie was het dan zover. Het avontuur van op stage gaan in het buitenland zou beginnen. Na 's ochtends vroeg afscheid te hebben genomen van Lisanne en ons huisje kwam ons ma me ophalen om naar het vliegveld te gaan. We hadden een ruime marge qua tijd, dus we konden best nog een ommetje doen om het vliegveld omdat de tomtom dat aangaf ;). Toen we echter een doodlopend straatje in moesten, vonden we het genoeg geweest en hebben we de tomtom opnieuw ingesteld, nu wel naar het vliegveld.

Op het vliegveld aangekomen zijn we snel mijn zware koffer af gaan geven en zijn we nog wat koffie gaan drinken met een worstenbroodje erbij. 'Gelukkig' kon de man die de worstenbroodjes kwam brengen er goed mee gooien, waardoor we er nog eentje extra kregen :). Na nog wat gekletst te hebben met ons ma om de tijd te doden moest ik toch echt verder, want het vliegtuig wacht niet. Ik had het dure ticket vanwege de hoeveelheid bagage, maar daardoor kon ik wel mooi voorkruipen bij de douane, waar eigenlijk een rij van een man of 200 stond. Na de douane mocht ik nog mijn tijd uitzitten in de wachtruimte totdat mijn vlucht een gate kreeg toegewezen.

Eenmaal ingestapt in het vliegtuig bleek dat ik geen directe buurman had in het vliegtuig, wat op zich niet verkeerd was. Er zat wel nog een man op de stoel ernaast, die me tijdens de vlucht nog wat nootjes aanbood, maar ik had daar toen geen trek in. Lisanne en Tom hadden me al goed voorbereid op mijn eerste vlucht, dus ik wist al wel een beetje wat ik moest verwachten. Het uitzicht in het vliegtuig was in het begin heel mooi, maar daarna eentonig aangezien we ruim boven de wolken zaten, op 12 km waar het -76 graden was (gelukkig niet binnen). Tijdens het landen kwam het mooie Italië in beeld, waar het nu en de komende 2 weken 30 graden is. Eenmaal geland gingen we met de bus naar de terminal, waar we onze bagage op konden halen. Iedereen had me verteld dat je daar makkelijk een kwartier kon moeten wachten op je bagage, dus had ik mijn bagage in 1 minuut gevonden :P. Het eerste winkeltje dat je tegenkomt bij de uitgang van het vliegveld heeft, hoe stereotiep, pizza in de naam. Onderweg naar de taxi's kwam ik nog langs de Lamborghini-stand, waar 2 mooie auto's voor de show stonden.

Eenmaal bij de taxi's aangekomen werd ik geholpen door een Italiaan die in juli nog in Nederland was geweest (in Utrecht, Rotterdam en Amsterdam). Na wat gepraat over Nederland en Bologna waren we al snel op het adres. Het was toen kwart over 3, maar de balie voor de sleutel en het contract zouden pas om 4 uur openen. Daardoor moest ik buiten nog bijna een uur wachten. Gelukkig zag ik een Duits meisje ook buiten zitten wachten, dus daar ben ik bij gaan zitten. Blijkbaar zat zij er al een uur te wachten, dus zij was ook maar wat blij met wat gezelschap. Na het tekenen van het contract en het krijgen van de sleutel gingen we dan naar het appartement. En apart was het...

Ik was erop ingesteld dat ik in een studentenappartement zou komen, maar blijkbaar deel ik een appartement met de schilder van het gebouw. Het is een man van ongeveer 40 jaar denk ik, wiens naam ik al niet meer weet en hij spreekt geen woord Engels. Gelukkig spreek ik ook bijna geen Italiaans, dus het communiceren gaat echt geweldig, not (non). Het was even heel erg wennen (hij probeerde me in het begin wat dingen te vertellen en met behulp van google translate had ik na driekwartier ongeveer 5 zinnen van hem vertaald), maar inmiddels zie ik er ook de positievere dingen van in.

Na het vragen om de wifi bij de balie kwam ik de Duitse (Louisa) tegen. Ze wilde boodschappen gaan doen, dus ik dacht laten we dat samen doen. We besloten toen ook om samen te eten in haar gedeelde appartement, wat een verdieping boven mijn appartement ligt. Na samen wat gegeten te hebben heb ik me teruggetrokken in mijn kamer om nog een avondje met Lisanne te kunnen skypen en uit te rusten. Uiteindelijk ben ik gaan slapen.

Ik sliep heerlijk tot ongeveer half 1. Toen werd er opeens vol op de deur en het rolluik bij mijn raam geklopt. Ik schrok wakker en ben de deur gaan openen. Daar stond mijn Itailiaanse vriend, die ik blijkbaar buitengesloten had. Hij probeerde me ook iets duidelijk te maken met het slot toen hij wegging, maar ik had het begrepen als doe de deur wel goed op slot als ik weg ben. Bleek dus niet helemaal correct te zijn :'). Na hem binnen gelaten te hebben ben ik weer heerlijk verder gaan slapen.

Vandaag werd ik om 9 uur wakker, want ik vond dat ik wel wat rust verdiend had. Het plan voor vandaag is om nog naar de supermarkt te gaan, omdat ik anders geen eten heb. Verder heb ik besloten om me vandaag wat meer rustig te houden op mijn kamer, aangezien ik ook nog wat papers moet lezen voor maandag en ik nog het een en ander moet onderzoeken voor de stad, zoals buslijnen en dergelijke. Verder is een positief deel van mijn huisgenoot dat ik nu wel Italiaans moet leren, dus daar ga ik me vandaag ook zeker op richten. Als ik nu in ieder geval wat basis woordjes kan leren (zoals 'deur', 'niet', en 'slot'), dan moet het communiceren met de Italiaan ook wel wat beter gaan. Hij heeft me vanochtend nog wat koffie gegeven, dus ik kan er vandaag weer tegenaan!